Kronik lenfositer lösemi teşhisi

Hasta belli başlı belirtiler ile tahlillere girebilir; ancak kronik lösemiler çoğunlukla tesadüfen ortaya çıkar. Kan tahlillerinde görülen anormal akyuvar (lökosit) fazlalığı doğrultusunda kişiler sırasıyla şu tanı yöntemlerinden geçer:

Kronik lenfositer lösemi hastasının kan sayımında lökositlerin (beyaz kan/akyuvar) özellikle lenfosit tipinde, büyük fazlalık tespit edilir. Kanın pıhtılaşmasını sağlayan ve “kan pulcuğu” adı da verilen trombositlerin ise sayısının azaldığı görülür.

Periferik yayma bu incelemede esastır. Kan, ince bir tabaka halinde mikroskop camının üzerine yayılır. Sonra mikroskop altında lenfosit oranı incelenir. Sağlıklı bir bireyin kanında normalde %25-35 arası lenfosit beklenir. Lösemide ise lenfosit kanda çok daha fazla görülür.

Tam kan sayımı ve mikroskop incelemesi anormal sonuçlar verdiğinde doktor bir kan hastalığından şüphelenebilir ve kemik iliğinden parça alınmasını isteyebilir. Kemik iliği aspirasyon (çekme, emme) yöntemiyle alınır ve patoloji laboratuarında incelenir. Kemik iliğindeki tutulumun (iltihabın) şekline göre bunun kanser olup olmadığı netleştirilir. Hatta eğer kanser olduğuna kanaat getirilirse, bu kanserin hangi tip bir kanser olduğunu da açıklar.

İmmün kelimesi “bağışıklık”; fenotip ise “genel görünüş” anlamına gelir. Biyopsi ile tespit edilen KLL hücrelerinin tek tip hücrelerden mi yoksa birden fazla tipten mi geliştiğini öğrenmek için bu yöntem kullanılır. Bu yönteme “flowsitometrik analiz” de denir. KLL genellikle diğer lösemi çeşitleri ile ya da lenfoma ile karıştırılabilmektedir. Ancak bu tanı yöntemi ile birlikte bu karışıklık ortadan kaldırılır.

Bu tanı yönteminde KLL hücresi enine boyuna incelenir ve hastalığın seyri hakkında bilgi toplanır. Gidişat netleştiğinde tedavi süreci de iyi yönetilir ve tedavinin başarı şansı arttırılmış olur.

Bütün bu analizlerle birlikte kanda immünoglobulin seviyeleri takip altına alınır. Eğer immünoglobulin seviyesinde azalma mevcutsa, bu hasta sık sık enfeksiyona maruz kalacak demektir. Tedavi sürecinde bu durum göz önüne alınır ve ona göre ek tedaviler uygulanabilir.

Kanda b2 mikroglobulin proteinin artması da çok ciddi bir durumdur. Bu durum, var olan bir hastalığın hızlı bir şekilde ilerlediğini gösterir.